تفسیر سوره قصص (18)

1381/10/26

• غرس نهال، حتّى در آستانه قيامت
• تأكيد پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) بر توجّه به كشاورزى
• امام نور، امام نار، پيشوايان حقّ و باطل
• بهشت بهاى جان بشر
• كار شيطان دعوت به گناه
• نقش پيامبران در خرافه زدايى از عقايد
• قرآن و سنّت ميزان اصلی دين

تفسیر سوره قصص (19)

1381/11/03

• كيفر ستمگران در دنيا
• کتاب آسمانى مايه بينش و آگاهى
• نقش دين در آموزش مردم
• پايدارى در كار و تلاش پس از هر شكست
• صدقه، شرط ملاقات خصوصى با پيامبر (صلّی اللّه عليه و آله و سلّم)
• آيه‏اى كه تنها على (عليه السلام) به آن عمل كرد
• معارف دين، معارف مورد نياز بشر در طول تاريخ

تفسیر سوره قصص (20)

1381/11/10

• اخبار غيبى قرآن درباره گذشتگان
• توجه به خدمات و زحمات گذشتگان
• توجه به گذشته خويش، پيش و پس از تولد
• رحمت گسترده الهى در هستى
• توجه به قرآن، عامل دورى از خرافات

صب علی ( علیه السلام ) به امامت در غدیر خم

1381/12/01

• نزول آيه تبلغ در حجّة الوداع
• بررسى موضوعات مناسب تبليغ پيامبر در غدير
• نقش امام در اداره امور جامعه اسلامى
• تعيين امام معصوم به عهده خداست
• مولا، محبّت يا ولايت؟
• مقايسه نماز و ولايت اهل بيت (عليهم السلام)

تفسير سوره قصص (21)

1381/12/08

• هدف بعثت پيامبران، اتمام حجّت بر مردم
• علم و عقل لازم است، كافى نيست
• بهانه‏گيرى و لجاجت، شيوه مخالفان راه حقّ
• معيار پذيرش سخن هدايت است
• نه توجيه، نه تضعيف، بلكه تكميل
• تحدّى قرآن، همراه با تخفيف و تحريك مخالفان

مديريت امام حسين (عليه السلام) در نهضت عاشورا

1381/12/22

• انحراف مسلمانان از خط مستقيم اسلام
• ايستادگى امام حسين (عليه السلام) در برابر بيعت با يزيد
• حركت امام حسين (عليه السلام) از مدينه به مكه
• افشاگرى امام حسين (عليه السلام) عليه يزيد
• همراهى امام سجاد و حضرت زينب در كربلا
• عشق به شهادت
• وفادارى حضرت اباالفضل به امام حسين (عليه السلام)

چند خوردنی قرآنی با خواص اعجاب انگیز

در قرآن کریم از خوردنی های فراوانی سخن به میان آورده است که در این مقاله به تعدادی از آنها می پردازیم.

عسل در قرآن و روایات

یَخرَجُ مِن بُطونِها شَرابٌ مُختَلِفُ أَلوانُهُ فیهِ شِفاءُ للِناس"  (سوره نحل / آیه 69)

از درون زنبور عسل ، شربتی به رنگهای گوناگون بیرون می آید که برای مردم شفابخش است .

هم چنین در آیه 15سوره محمد ( عسل مصفا ) از غذاهای بهشتی شمرده شده است .

در آیه 14 سوره قمر درباره کشتی نوح آمده: « و لقد ترکناها آیة فهل من‏ مدکر » بعد ما همان کشتی را رها کردیم یعنی باقی گذاشتیم به عنوان یک‏ آیت در عالم، آیا هست کسی که پند بگیرد؟

چیز عجیبی است! در مورد دو چیز است (که) در قرآن کریم این تعبیر آمده است، یعنی از این همه حوادثی‏ که در امم گذشته بوده در مورد دو چیز قرآن مطلبی را گفته است که با عصر نزول قرآن تقریبا می‏شود گفت سازگار نبوده به این معنا که امر مجهولی‏ بوده است.

یکی راجع به کشتی نوح است. قرآن می‏گوید ما این را باقی‏ گذاشته‏ایم: « و لقد ترکناها آیة » یعنی از بین نرفته و معدوم نشده‏، و عجیب این است که در سالهای اخیر این قضیه چند بار مورد تأیید واقع‏ شده که در همان کوهی که قرآن آن را " جودی " می‏نامد « و استوت علی‏ الجودی » (هود/44) که می‏گویند کوه های آرارات است آثار و علائم یک کشتی بالای کوه (دیده شده است)

منظور از صادقین در آیات قرآن چه كسانى هستند؟

در این كه منظور از «صادِقِین» چه كسانى است، مفسران احتمالات گوناگونى داده اند. ولى اگر بخواهیم راه را نزدیك كنیم، باید به خود قرآن مراجعه كنیم، كه در آیات متعددى «صادِقِین» را تفسیر كرده است.

قرآن كریم نیز وقتی كه می‎خواهد اوصاف نیكان و مۆمنان را برشمارد می‎فرماید: نیكی و ایمان به خدا، منحصر به اقامه‎ی نماز نیست؛ بلكه حقیقت ایمان آن است كه هم در مقام اعتقاد در انسان وجود پیدا كند و هم در مرحله‎ی عمل. در مرتبه‎ی اعتقاد «مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ» و در مقام عمل «أُولئِكَ الَّذِینَ صَدَقُوا»؛ مۆمنین كسانی هستند كه دارای دو وصف بارزند:

1. ایمان به خدا دارند؛ 2. از حیث اخلاقی راست‎گویند.

علامه‎ی طباطبایی(ره) در این زمینه می‎فرمایند:

شفاعت کنندگان قیامت چه کسانی هستند؟

قرآن، ملائکه، علما و شهدا، متعلمان و حافظان قرآن و خویشاوندان از دیگر کسانی هستند که مالک شفاعت برشمرده شده اند.

از نظر قرآن و روایات، شفاعت کنندگانی هستند که با اذن خداوند می توانند به شفاعت گنهکاران بپردازند و آن ها را به سوی کمال رهنمون شوند.

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله

« وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَکَ عَسی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقامًا مَحْمُودًا»؛ « و پاسی از شب را (از خواب برخیز و) قرآن (و نماز) بخوان؛ این یک وظیفه اضافی برای توست؛ امید است پروردگارت تو را به مقامی در خور ستایش برانگیزد».(1) مفسران معتقدند منظور از مقام محمود، همان شفاعت رسول خدا صلی الله علیه و آله است.